ಕಳ್ಳನೋಟು ವ್ಯವಹಾರದ ವೃತ್ತಾಂತವು...

ವಿ.ಸೂ: ಇದು ಮಸಾಲಾ ಕಥೆಯಲ್ಲ.. ಒಂದು ವೇಳೆ ನಿಮಗೆ ಇದು ಸುಳ್ಳೇ ಸುಳ್ಳು ಎಂದು ಕಂಡರೆ ಅದಕ್ಕೆ ನಾನು ಜವಾಬ್ದಾರನಲ್ಲ!

ಒಂದಾನೊಂದು ದಿನ.. ಒಂದಾನೊಂದು ಬ್ಯಾಂಕಿಗೆ ವ್ಯವಹಾರ ನಿಮಿತ್ತ ನನ್ನ ಭೇಟಿಯಾಗಿತ್ತು. ಲಕ್ಷಗಟ್ಟಲೆ?, ಸಾವಿರಗಟ್ಟಲೆ? ಹೊರತಾಗಿ ‘ಚಿಲ್ಲರೆ’ ವ್ಯವಹಾರ ಅದು. ಇಂಥದ್ದೊಂದು ವ್ಯವಹಾರಕ್ಕೆ, ಮಹಡಿ ಮೇಲಿನ ಬ್ಯಾಂಕಿಗೆ ಮೆಟ್ಟಿಲೇರಿ ಹೋಗಿ ಹಣಕಟ್ಟುವ 5 ನಿಮಿಷದ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಟೋಕನ್ ಪಡೆದು ಗಂಟೆಗಟ್ಟಲೆ ಕಾದು ಕುಳಿತಿದ್ದೆ. ಅಂತೂ ನನ್ನ ಸರದಿ ಬಂದು ಹಣ ಕಟ್ಟುವ ಅಮೋಘ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಇನ್ನೇನು ಶುರುವಾಗಬೇಕು.. ಕೌಂಟರ್ನೊಳಗೆ ಸ್ಲಿಪ್ ಮತ್ತು 500 ರೂ. ನೋಟನ್ನು ಇಟ್ಟಿದ್ದೆ. ಒಳಗಿದ್ದ ಕ್ಯಾಶಿಯರ್, ಹಣ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು, ಸ್ಲಿಪ್ ಬದಿಗೆ ಸರಿಸಿ ನೋಟನ್ನು ಅಮೂಲಾಗ್ರ ಶೋಧನೆಗೆ ಶುರು ಮಾಡಿದ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಎಲ್ಲರೂ ನೋಟನ್ನು ನೋಡಿಯೇ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಬೇಕಾದರೆ ಆಲ್ಟ್ರಾವಾಯ್ಲೆಟ್ ಮಶೀನ್ ಬಾಯಿಗೊಮ್ಮೆ ತಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಆತನಿಗೆ ಯಾಕೋ ಏನೋ ನೋಟಿನ ಮೇಲೆ ಡೌಟು... ಎರಡು ಬಾರಿ ಅದನ್ನು ಕಿವುಚಿ, ಮಶೀನ್ಗೆ ಇಟ್ಟು.. ನನ್ನತ್ತ ಮುಖ ಮಾಡಿ ಲಿಟ್ಲ್ ಡೌಟ್ಫುಲ್ ಅಂದ.
ಅಂದ.. ಹೋ.. ಇದ್ಯಾಕೋ ಕಷ್ಟವಾಯಿತು ಅಂತಾ ಸುಮ್ಮನಿದ್ದೆ. ಆದರೆ ಅಸಾಮಿ ಬಿಡಲಿಲ್ಲ. ಅವನ ಸನಿಹಕ್ಕೆ ಕೂತ ಕ್ಯಾಶಿಯರ್ ಗಳಿಗೆಲ್ಲ.. ನೋಟನ್ನು ದಾಟಿಸಿ ನೋಡಲು ಹೇಳಿ.. ಬಹುದೊಡ್ಡ ಸಂಶೋಧನೆಯೇ ಮಾಡಿದರು. ಅವರೂ ಮುಖ ಸೊಟ್ಟಗೆ ಮಾಡಿ ನೋಟು ವಾಪಾಸು ಕೊಟ್ಟರು. ಅಲ್ಲಿಗೆ ನನ್ನ ಹಣ ಕಟ್ಟುವ ವ್ಯಾಪಾರಕ್ಕೆ ಸಣ್ಣ ಬ್ರೇಕ್! ಅದಾಗಿ ವಿಚಾರಣೆ ಶುರು ಮಾಡಿದ. ಎಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿತು ಈ ನೋಟು.. ಇತ್ಯಾದಿ.. ನಾನು ಕೆಲಸಮಾಡುವ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿನ ಎಟಿಎಮ್ ಒಂದರಲ್ಲಿ  ತೆಗೆದಿದ್ದು.. ಎಂದು 2 ಬಾರಿ ಸ್ಪಷ್ಟನೆ ನೀಡಿಯೂ ಆಯಿತು. ಆದರೆ ಸಮಾಧಾನವಾಗಲಿಲ್ಲ.
ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಮ್ಯಾನೇಜರ್ ರೂಮ್ಗೆ ಹೋಗಿ ಅಂದ.. ಸರಿ ಅದರಲ್ಲೇನು ಅಂತಾ ನಾನು ಬಿಡುಬೀಸಾಗಿ ಹೋದೆ. ಒಳಗೆ ಒಂದು ಕಾಲಿಟ್ಟಿಲ್ಲ.. ಎ.ಸಿ.ರೂಮಿನಲ್ಲಿದ್ದ ಮ್ಯಾನೇಜರ್ ವೇರ್ ಡಿಡ್ ಯೂ ಗೆಟ್ ದಿಸ್ ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆ ತೂರಿಬಂತು.
ಯಾಕೋ ಸ್ವಲ್ಪ ಎಡವಟ್ಟಾಗುತ್ತಿದೆ ಅಂದುಕೊಂಡು, ಇಟ್ಸ್ ಫ್ರಮ್ ಎಟಿಎಮ್ ಸರ್ ಎಂದೆ. ಹೌ ಮಚ್ ಕರೆನ್ಸಿ ಯು ಹ್ಯಾವ್, ಶೋ ಮಿ ಯುವರ್ ಪರ್ಸ್ ಆ್ಯಂಡ್ ಕರೆನ್ಸೀಸ್... ಎಲ್ಲಾ ಕೇಳಿಯೂ ಆಯಿತು.. ನಾನು 10, 20ರ ಎರಡು ನೋಟು ಅವನತ್ತ ಚಾಚಿದೆ. ಅದು ಬಿಟ್ಟು ಬೇರೆ ಹಣವೂ ನನ್ನಲ್ಲಿರಲಿಲ್ಲ. ಮತ್ತೆ ಎಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ, ಪ್ರವರ, ಗೋತ್ರ ಇತ್ಯಾದಿ ವಿಚಾರಣೆಯೂ ಆಯಿತು. (ಅಷ್ಟಕ್ಕೆ ಕಳ್ಳ ನೋಟು ವ್ಯವಹಾರದಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿಬಿದ್ದೆನಾ ಎಂಬ ಸಂಶಯ ಕೊರೆಯ ತೊಡಗಿತ್ತು.) ಯಾಕೋ ಮ್ಯಾನೇಜರ್ ಗೆ ವಿಷಯ ಫಲ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಡೆಪ್ಯುಟಿ ಮ್ಯಾನೇಜರ್ ಮತ್ತಿಬ್ಬರು ಚೇಂಬರ್ಗೆ ನುಗ್ಗಿ.. 3ನೇ ಸುತ್ತಿನ ವಿಚಾರಣೆ ಆರಂಭಿಸಿದರು.
ನಾನು ಅಮಾಯಕ ಅಂತಾ ಹೇಳಲೂ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ನಗು ಬರುತ್ತಿತ್ತು.. ಪ್ರತಿಯಾಗಿ ಪ್ರಶ್ನೆಯನ್ನೂ ಕೇಳಿದೆ. ಓರ್ವ ಸಾಮಾನ್ಯ ಮನುಷ್ಯ ಸರ್ ನಾನು.. ನನಗೆ ನೋಟಿನ ಬಗ್ಗೆ ಸಂಶಯ/ಕಳ್ಳನೋಟು ಅನ್ನೋದು ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಬೇಕು. ಗಾಂಧೀಜಿ ವಾಟರ್ ಮಾರ್ಕ್ ಅಡ್ಡಕೆ ಬರೆದ 500 (ಬಾರ್ ಕೋಡ್) ನೋಡುವುದು ಬಿಟ್ಟರೆ ನೋಟಿನ ಬಗ್ಗೆ ನನಗೇನೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಅಂದೆ. ಅದ್ಯಾವುದಕ್ಕೂ ಅವರ ಬಳಿ ಉತ್ತರವೇ ಇಲ್ಲ. ಮತ್ತೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಕಳೆಯಿತು. ಯಾಕೋ ಇವರ ವ್ಯವಹಾರ ಮುಗಿಯುತ್ತಿಲ್ಲ ಎಂದೆನಿಸಿತು. ವಾಚು ನೋಡಿಕೊಂಡೆ, ಬ್ಯಾಂಕ್ಗೆ ಬಂದು ಒಂದೂಕಾಲು ಗಂಟೆ ಕಳೆದಿತ್ತು. ಇನ್ನೂ ಇಲ್ಲೇ ಇದ್ದರೆ ನನ್ನ ಕೆಲಸಗಳೆಲ್ಲ ಢಮಾರ್ ಎಂದೆನಿಸಿತು. ಮ್ಯಾನೇಜರ್ ಕೇಳಿದೆ. ನಾನು ಹೊರಡಲಾ ಎಂಬಂತೆ. ವೇರ್ ಆರ್ ಯೂ ಗೋಯಿಂಗ್ ಅಂತಾ ಪುನಃ ಪ್ರಶ್ನೆ. ನನ್ನನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಬಿಡಬಾರದು. ಕಳ್ಳನೋಟಿನ ಖದೀಮ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದಾನೆ, ಪೊಲೀಸರಿಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಲು ಪ್ಲಾನ್ ಇದ್ಯೇನೋ ಅಂದುಕೊಂಡೆ ಇರಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ. ಬರೇ 500ರೂ.ಗೆ ಅಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ಸೀನ್ ಯಾಕೆ ಅಂದುಕೊಂಡೆ. ಮ್ಯಾನೇಜರ್ಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಕಿಚಾಯಿಸೋಣ ಎಂದೆನಿಸಿತು.. ಕೇಳಿಯೇ ಬಿಟ್ಟೆ ಅಲ್ಲಾ ಸಾರ್, ಕಳ್ಳನೋಟು ವ್ಯವಹಾರ ಮಾಡೋರು ಯಾರಾದ್ರೂ ಬ್ಯಾಂಕ್ಗೆ ಬಂದು ಮಾಡ್ತಾರಾ? ಅಷ್ಟೂ ನಿಮ್ಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಲ್ವಾ ? ಮ್ಯಾನೇಜರ್ ಮುಖ ಸ್ವಲ್ಪ ಬಿಳುಚಿತು. ಉತ್ತರ ಹೇಳಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಮತ್ತೂ ಸಮಯ ಜಾರಿ ಹೋಗುತ್ತಲೇ ಇತ್ತು. ಕೊನೆಗೆ ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಯಾರೋ ಬಂದು ಚೇಂಬರ್ ಮುಂದೆ ನಿಂತ. ಅಷ್ಟಕ್ಕೆ ಹಿಂದೆ ಹೇಳಿದ್ದು ಮ್ಯಾನೇಜರ್ಗೆ ಮರೆತಿತ್ತೋ ಏನೋ ಮತ್ತೆ ಪ್ರಶ್ನೆ ಎಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ..? ಐಡಿ ಕಾರ್ಡ್ ಇದೆಯಾ? ಇದೆ ಸಾರ್ ಎಂದು ಐಡಿ ಕಾರ್ಡ್ ಚಾಚಿದೆ. ಕಾರ್ಡ್ ನೋಡಿ ಮ್ಯಾನೇಜರ್ಗೆ ಗಲಿಬಿಲಿ. ಸಾರಿ ಕೇಳಿದ. ನಮಗೆ ಸಂಶಯ ಬಂದರೆ ಸ್ವಲ್ಪ ವಿಚಾರಣೆ ಮಾಡುತ್ತೇವೆ ಡೋಂಟ್ ಮೈಂಡ್ ಸರ್. ಹೀಗೆಲ್ಲ ನನ್ನ ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡುವ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ನಡೆಯಿತು. ನಾನೂ ಏನೂ ಹೇಳಿಲ್ಲ. ನೀವು ಕೇಳಿದ್ದಕ್ಕೆಲ್ಲ ಉತ್ತರಿಸಿದ್ದೇನೆ ಅಂದೆ. ಕೂಡಲೇ ಸ್ಲಿಪ್ಗೆ ಸೀಲ್, 500ರೂ.ಗೆ ಚೇಂಜ್ ಎಲ್ಲಾ ಕೈಗೆ ಬಂತು. ಕುರ್ಚಿಯಲ್ಲಿ ಕುಳ್ಳಿರಿಸಿ 500 ರೂ. ಒರಿಜಿನಲ್ ನೋಟು? ತಂದು ಇದು ಹೀಗಿದೆ, ನಿಮ್ಮ ನೋಟು ಹೀಗಿದೆ ಎಂದು ಪ್ರಾತ್ಯಕ್ಷಿಕೆ ನಡೆಯಿತು. ನಾನು ಅಡ್ಡಡ್ಡ ತಲೆ ಅಲ್ಲಾಡಿಸಿದೆ. ತೀರ ಸಾಮಾನ್ಯರಿಗೆ ಇದು ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತಾ ಅಂತಾ ಕೇಳಿದೆ. ಎಲ್ಲರೂ ಸುಮ್ಮನೆ ನಿಂತರು. ನಾನು ಹೋಗಬೇಕು ಅಂದೆ.. ಮೆಟ್ಟಿಲು ಇಳಿವಲ್ಲಿವರೆಗೆ ಡೆಪ್ಯುಟಿ ಮೆನೇಜರ್ ಬಂದು (ಕಳುಹಿಸಿ ಕೊಡುವ ನೆವ) 2 ಬಾರಿ ಸಾರಿ ಕೇಳಿದ. ನಾನು ಬೈಕ್ ಏರುವಲ್ಲಿವರೆಗೆ ಆತ ಅಲ್ಲೇ ನಿಂತು ನನ್ನ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದುದನ್ನು  ಕನ್ನಡಿಯಲ್ಲೇ ನೋಡಿ ನಕ್ಕೆ. ಪುಣ್ಯಕ್ಕೆ ನನ್ನ ಬಳಿ ಆ ಹಾಳು ಎಡವಟ್ಟಿನ ನಾಲ್ಕು 500 ನೋಟಿರಲಿಲ್ಲ.. ಇದ್ದಿದ್ದರೆ ನಾನು ಮುದ್ದೆ ಮೆಲ್ಲುವುದು ಖಚಿತವಾಗುತ್ತಿತ್ತು.